Αυτή η δίκη δεν αφορά μόνο τον Ρουβίκωνα, ούτε είναι υπόθεση αποκλειστικά των Εξαρχείων, είναι ένα μήνυμα που σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει στο μέλλον.

Η ποινικοποίηση κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, του περιορισμού της ελεύθερης έκφρασης, του δικαιώματος της προσωπικότητας και εν γένει όλων των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, δεν επέρχεται με την ψήφιση ενός “νόμου”, όπως είναι κατά μία έννοια συνυφασμένο στην κοινή λογική. Αντιθέτως επέρχεται μεθοδευμένα, με την καταστρατήγηση των νόμων και των ελευθεριών ή μέσω κρατικών σκευωριών. Δεκάδες άνθρωποι βρέθηκαν την τελευταία δεκαετία στη φυλακή στο πλαίσιο της κατασταλτικής διαχείρισης του αναρχικού χώρου και του ευρύτερου αγωνιστικού κινήματος. Το θέμα δεν ήταν προσωπικό, αλλά βαθιά πολιτικό: αφορούσε την απονομή δικαιοσύνης σε σχέση με την ασυδοσία συγκεκριμένων κύκλων της δικαστικής εξουσίας, της εκδικητικότητας της Αντιτρομοκρατικής και της ανάγκης προστασίας του κύρους της. Αφορόυσε και αφορά τη γραμμή που ακολουθούν οι κυβερνήσεις για την στόχευση του αντικατασταλτικού κινήματος, πρωτίστως την «εκκαθάριση του Άβατου των Εξαρχείων από τα αναρχικά στοιχεία» των καταλήψεων, των συλλογικοτήτων και κατ΄ επέκταση της διάλυσης του Ρουβίκωνα, ενώ όλοι γωρίζουν πως το πραγματικό άβατο της χώρας είναι εκείνο της Μυκόνου και του Κολωνακίου, όπου η διακίνηση ναρκωτικών γίνεται οργανωμένα και ανενόχλητα συντηρώντας ένα σύστημα παραβατικής οικονομίας. Τα δύο πρόσωπα που διώκονται για την υπόθεση της δολοφονίας του εμπόρου ναρκωτικών που θα αναλυθεί παρακάτω, είναι άνθρωποι που ασχολούνται ανοιχτά και έχουν δημόσια δράση σε μία συλλογικότητα που είναι γωστό ότι κάνει παρεμβάσεις. Η στοχοποίηση τους σε αυτά τα πολιτικώς δρώντα πρόσωπα δεν μας βρήκε εξαπίνης. Αυτό που μας μνημονεύει η παρούσα υπόθεση, είναι η ευκολία που το κράτος όχι απλά εκδικείται  καθέναν που αγωνίζεται και οργανώνεται, αλλά καταστέλλει ένα κίνημα πριν προλάβει καν να αναπτυχθεί γιατί αμφισβητεί την ηγεμονία του.

Ιστορικό.

«Οδός Θεμιστοκλέους, αριθμός 88. Στις 7 Ιουνίου του 2016 πέφτει νεκρός από σφαίρες αγνώστων ένας διακινητής ναρκωτικών, γνωστός ως «Χαμπίμπι». Ενώ οι διαρροές της ΕΛ.ΑΣ και τα Μέσα Ενημέρωσης δείχνουν προς την εκδοχή του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ συμμοριών, τέσσερα χρόνια μετά, το 2021, οι έρευνες, ξαφνικά, στρέφονται προς τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Στο στόχαστρο των Αρχών μπαίνουν ο Νίκος Ματαράγκας και ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, μέλη της συλλογικότητας Ρουβίκωνας».  Κατ’ εντολή.

Η ιστορία στην πραγματικότητα ξεκινά νωρίτερα, περί του 2010-2012 όπου οι δύο συντρόφοι συνέμπραξαν σε κοινές συνελεύσεις, δράσεις και εκδηλώσεις με το Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου, για την αντιμετώπιση του σοβαρού θέματος, της παρουσίας της ναρκομαφίας. Το ίδιο πάρκο που είχε δημιουργηθεί για ψυχαγωγικούς λόγους και έπαιζαν παιδιά με τις οικογένειες τους, είχε μετατραπεί σε μία από τις μεγαλήτερες πιάτσες διακίνησης ναρκωτικών και έπεφταν κυριολεκτικά μαχαιριές λίγο πιο δίπλα, με την αστυνομία να γωρίζει ήδη τα συμβάντα και να αδιαφορεί για την γκεττοποίηση του χώρου. Όταν οι συλλογικότητες ενώθηκαν για τον εκτοπισμό των ναρκομαφιόζων, στο στόχαστρο τους φυσικά είχαν βρεθεί συγκεκριμένοι άνθρωποι.

Τον Χαμπίμπι τον γνώριζαν πολλά μέλη συλλογικοτήτων, καθώς με την γενικότερη επιθετική συμπεριφορά του είχε έρθει σε άσχημη διένεξη με τους περισσότερους. Το ίδιο και με τα μέλη του Ρουβίκωνα, που κατόπιν λεκτικής αντιπαραθέσεως που είχαν, αφού ο Χαμπίμπι παρενόχλησε μπροστά τους μια κοπέλα, τους επιτέθηκε με μαχαίρι τραυματίζοτας μάλιστα και ένα άτομο. Το περιστατικό της επίθεσης ο Γιώργος Καλαϊτζίδης την επόμενη ημέρα ανέφερε δημόσια με ανάρτηση του στο facebook, γεγονός που οι δικαστικές αρχές έκριναν ως ύποπτο (!) και το χρησιμοποίησαν ως αποδεικτικό ενοχής αργότερα. Την μέρα εκείνη λοιπόν που δύο άτομα με fullface (σύμφωνα και με τους αυτόπτες μάρτυρες) πάνω σε μηχανή εκτέλεσαν τον Χαμπίμπι, δεν εξεπλάγει κανείς, και λίγο αργότερα υπήρξε ανάληψη ευθύνης από τις "Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλακής".

Υστερα από χρόνια, αφού πλέον το αντιφασιστικό κίνημα και οι κοινωνικοί αγώνες έχουν δυναμώσει όσο ποτέ άλλοτε, με τον Ρουβίκωνα να κερδίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους με τις ακτιβιστικές δράσεις, τις πολιτικές παρεμβάσεις, αλλά κυρίως με την αλληλέγγυα στάση του σε όποιον έχει ανάγκη, Γ. Καλαϊτζίδης και Ν. Ματαράγκας παραπέμπονται σε ανακριτή ο οποίος τους απαλάσσει, αλλά το Συμβούλιο Πλημελλειοδικών λίγους μήνες αργότερα τους παραπέμπει σε δίκη, καθώς κατηγορούνται ο πρώτος για ηθική αυτουργία και ο δεύτερος για φυσική αυτουργία ανθρωποκτονίας του Χαμπίμπι. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι το κατηγορητήριο αυτό εκδόθηκε ύστερα από πολλά χρόνια, με καταθέσεις μαρτύρων από τον περίγυρο του Αllesh Mohamed, οι οποίοι είναι είτε χρήστες ναρκωτικών, είτε έμποροι ναρκωτικών, είτε κρατούμενοι που ύστερα από τις καταθέσεις τους αυτές (οι οποίες αντικρούονται με τις καταθέσεις των αυτόπτων μαρτύρων της δολοφονίας) αποφυλακίστηκαν.

Πρέπει να τονιστεί η σοβαρότητα της κατάστασης, καθώς το κατασκευασμένο κατηγορητήριο δεν αφήνει περιθώρια στα μέλη του Κοινωνικού Κέντρου Βοξ και του Ρουβίκωνα εάν δεν αθωωθούν στις 13 Οκτώβρη να τελέσουν μία ποινή με αναστολή. Η καταδίκη τους και για τα δύο αδικήματα που κατηγορούνται είναι ισόβια κάθειρξη, και η προφυλάκιση τους είναι δεδομένη ακόμα και αν ασκηθεί έφεση.

Την έμπρακτη αλλυλεγγύη τους έδειξαν τα συγκροτήματα της hip hop punk και metal σκηνής, Στίχοιμα, Fundracar, Fer De Lance, Ραμμένος Άσσος, Lost Bodies, Ανώμαλα Ρίμματα, Bazooka, Aντίδραση, Τhe ScreamingFly, Φάκα, που μέχρι και την τελευταία στιγμή βρίσκονταν στον χώρο του Γεωπονικού παρά τις καιρικές συνθήκες και ήταν έτοιμοι για το τεράστιο live. Η συναυλία μπορεί να μην έγινε, αλλά χιλιάδες κόσμος κατέκλεισε τα Εξάρχεια όταν το live μεταφέρθηκε στο Βοξ. Κανείς δεν έχασε την όρεξη του παρά την βροχή και με αμείωτη ένταση Fundracarr, 2x2x, Bazzoka, Φάκα Ραμμένος Άσσος, συνέχισαν με ανοιχτά μικρόφωνα και το πάρτυ κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Τα συγκροτήματα φρόντισαν να μη φύγει κανείς δυσαρεστημένος εχθές το βράδυ, κρατώντας τον παλμό και πραγματικά η δυναμική του κόσμου που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα ήταν εντυπωσιακή. 

Η πλέον καταφανή σκευωρία εις βάρος αυτών των δύο ανθρώπων που πράττουν τα αυτονόητα όσο η ελληνική αστυνομία επιλέγει να στρέφει το βλέμμα της αλλού, αφήνει έκθετη την κυβέρνηση και αποδεικνύει πόσο σαθρή είναι η δικαστική εξουσία. Γίνεται μπαλάκι στα χέρια της πολιτικής, και προσπαθεί να διαλύσει ότι απέμεινε από δικαιώματα. Η ενδεχόμενη καταδίκη των Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα θα είναι μία μάυρη προοικονομία για το τι μπορεί να συμβεί στον καθένα από εμάς που θα εναντιωθεί μαχητικά στα κυρίαρχα συμφέροντα του κράτους. Το κίνημα του hip hop ως αγωνιστικό κίνημα υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε μονάδες που παλεύουν για την επιβίωση, αλλά μέλη μιας κοινότητας που παλεύει και διεκδικεί συλλογικά. Απέναντι στον φόβο και την υποταγή υψώνονται γροθίες και μαχητικά αναχώματα.

Τετάρτη 13 Οκτώβρη, 9:00 πμ, στο Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ Ν. ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ

Βρες το ντοκιμαντέρ Κατ' Εντολή εδώ: https://katentoli.omniatv.com/