Λόγος Τιμής - Ανταπόκριση από Πάτρα

July 4, 2022 01:30

Λόγος Τιμής - Ανταπόκριση από Πάτρα

Οι Ινδιάνοι των πόλεων γκρεμίζουν το στέιτζ του Royal

Βρίσκομαι στο Royal για να καλύψω το live των Λόγο Τιμής με συνοδεία του Novel και ΠΙΕΒ. Η ζέστη δεν χαλούσε το εμφανές κλίμα ενθουσιασμού που επικρατούσε. Ήδη από τις 8.30 μ.μ. είχε μαζευτεί κόσμος στα κάγκελα και περίμενε. Κατά τις 9.30 εμφανίζονται στη σκηνή ο Θανάσης, ο Λάμπρος με τον dj Sativa. Μέχρι τότε ο χώρος ήταν μισογεμάτος αλλά το κοινό έδειχνε ιδιαίτερα θερμό. Οι καλλιτέχνες άρχισαν κατευθείαν δυναμικά με το κομμάτι «Ινδιάνοι των πόλεων». Συνεχίζουν με το «Νιώθω έντονα», «Εγκλωβισμένοι», «Οικογένεια» και «Περίεργα παιδία».

Το κοινό τρελαίνεται, ουρλιάζει τους στίχους, κουνάει σημαίες, ανάβει καπνογόνα. Οι κινήσεις του Θανάση και του Λάμπρου είναι αυθόρμητα συγχρονισμένες, θυμίζουν χορογραφία. Η επικοινωνία που έχουν μεταξύ τους αλλά και με τον κόσμο είναι πραγματικά αδερφική. Σε κάποια φάση ο Λάμπρος κοιτάει στην κάμερα και μου χαμογελάει. Τραβάω την λήψη αλλά είναι out of focus. Μου έμεινε η ανάμνηση. Κατά τα μέσα της συναυλίας οι Λόγο Τιμής δίνουν την σκυτάλη στον Novel. Το κοινό τον καλωσορίζει με αγάπη. Αρχίζει με το «Στιχοθεραπεία», συνεχίζει με το «Amigos», το «Στιγμές», «Ανασφάλεια». Όταν περνάει στο «Μη φοβάσαι όταν πέφτω» όλα τα παιδιά φτύνουν μαζί του. Έχει μια φυσική άνεση στην σκήνη η οποία κάνει αυτό που γουστάρει. Και είμαστε μαζί του.

Σειρά τώρα έχει ο ΠΙΕΒ. Προσωπικά ενώ έχω αγοράσει όλα του τα βιβλία, δεν είχα ακούσει ποτέ τα κομμάτια του. Τεχνικά ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τον διακατείχε ένα αγριεμένο πάθος πάνω στην σκηνή που κρατούσε το κοινό προσηλωμένο. Ήταν η αφορμή για μένα να ψάξω και αυτό το μέρος της δουλείας του. Όταν τέλειωσε η σειρά όλων και μαζί το τυπικό της διαδικασίας ανέβηκαν όλοι πάνω στη σκηνή να ραπάρουν. Χαρακτηριστικό είναι το κομμάτι «Νάρκες». Η ικανοποίηση για την εξέλιξη της βραδιάς είναι εμφανής στα πρόσωπα όλων. Ο Novel κρατάει το stand του μικροφώνου στους ώμους του και σπάει πλάκα με τον Sativa, μέλη από το crew σηκώνουν σημαίες πάνω στην σκηνή, ο Λάμπρος με τον Θανάση αγκαλιάζονται. Αυτή η αγκαλιά άγγιζε όλα τα ευαίσθητα πλάσματα, τα περίεργα παιδιά, τα αδέρφια. Φεύγοντας ένιωθα ενωμένη με όλο τον κόσμο. Παιδιά που οι στίχοι αυτοί τους αγγίζουν την ψυχή, ξέρω πια που θα τα βρω.