Το βράδυ της 23ης Οκτώβρη στο θέατρο Πέτρας έπεσε μια νύχτα που ο κόσμος έπαψε να μεταφράζει σιωπές. Φυσικά μιλάμε για το δεύτερο live rematch "Άμα ρωτήσουν που χάθηκα" του Anser και του Βέβηλου μετά το μαγικό βράδυ του καλοκαιριού στο Κατράκειο θέατρο στη Νίκαια. Οι πόρτες του θεάτρου ανοίγουν από νωρίς το απόγευμα με τις μουσικές του dj Ron. Το μικρόφωνο για αρχή δίνεται σε νέους πολλά υποσχόμενους καλλιτέχνες όπως ο Abismo και ο ταλαντούχος Raptim. Λίγο μετά τις 9 τα φώτα πέφτουν και αφού ο πολλής ο κόσμος έχει μαζευτεί στην σκηνή εμφανίζονται μαζί ο Anser και ο Βέβηλος για να πουν μαζί ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του κοινού το οποίο τους ένωσε στα αφτιά μας καλλιτεχνικά, το "Άμα ρωτήσουν που χάθηκα". Στην συνέχεια ο Βέβηλος φεύγει από την σκηνή και μας αφήνει τον Anser μαζί με τον Andri J όπου τους απολαύσαμε για πάνω από μια ώρα.

Ο Anser ήταν αρκετά απολαυστικός και κράτησε την υπόσχεση που έδωσε στην αρχή, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό. Έχοντας δει κι άλλες φορές τον Anser νομίζω αυτή την φορά μπορούσες να τον νιώσεις και να τον αισθανθείς καλύτερα, ίσος να φταίει που ο κόσμος ήταν "καθισμένος" και μπορούσες να δώσεις περισσότερη έμφαση στη λυρικότητα. Σε κάποια κομμάτια όπως το "Αυτοάνοσο " ή το "Η άνοιξη απόψε δεν θα 'ρθει" ήταν ανατριχιαστικός. Ο Andri J ήταν επίσης εκπληκτικός και τον κάλυπτε τέλεια, εννοείται πάντα με τον Eversor στα decks να είναι φωτιά και να τα κάνουν όλα παρανάλωμα.

Στη συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο Βέβηλος, που ήδη ο κόσμος πριν απ' το intro φώναζε "ⲂⲀⲂⲨⲖⲰⲚⲀ" σαν το παλιό καλό καιρό. Έτσι εμφανίζεται στο stage με τον dj Magnum να τον συντροφεύει στον ήχο. Μετά την "Νεκρή ζώνη" ο Βέβηλος μας ανακοίνωσε ότι κάποια κομμάτια θα μείνουν στους βράχους που ήταν γύρω μας (καθώς δεν θα τα ξανά πει live). Ήταν ανατριχιαστικό για κάποιους από εμάς που τον ακολουθούμε από το πρώτο του Live τότε στις 6/2/2016 στο Academy. Αν και μπορεί να υπήρξε μια απογοήτευση για αυτό, την καταρρίπτει αυτόματα και μας γεμίζει ελπίδα η πληροφορία του νέου δίσκου που θα κυκλοφορήσει στις 6/5 (ημέρα που έφυγε ο Πυροβάτης). Έτσι λοιπόν το ότι γνωρίζουμε ότι θα κάνουμε καιρό να δούμε τα τέρατα επί σκηνής έδινε άλλη μαγεία στη συναυλία.

Με μια αναδρομή όπως πάντα στο χρόνο από τα Low Bap χρονικά ανέβηκε στη σκηνή ο Παράφρων. Αν και βραχνιασμένος με κλειστό λαιμό έδωσε πολύ πάθος πάντα με την ιδιαίτερη σκηνική του παρουσία. Την παρουσία του στη σκηνή έδωσε και ο Τσέκος αλλά δυστυχώς το μικρόφωνό του δεν ακουγόταν καλά. Προσωπικά έχοντας δει πάμπολλες συναυλίες του Βέβηλου, με αυτήν να είναι η πρώτη στην οποία υπήρχαν περιοριστικά μέτρα (καρέκλες), με τον κόσμο να μην μπορεί να χτυπηθεί, η αλήθεια είναι ότι μου έφερε μια απογοήτευση το γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να χτυπηθούμε σε κομμάτια όπως η "policemania" και το "με λένε δρόμο". Σίγουρα όμως από το τίποτα που βιώναμε τόσο καιρό ήταν κι αυτό κάτι. Ένα αξιοσημείωτο highlight της εμφάνισης του ήταν ένα acapella κουπλέ που έχωσε ο Βέβηλος από το ιστορικό κομμάτι "Ναυπηγοί της Φαντασίας" για την μνήμη του Οδυσσέα από τους Razastarr.

Ήταν μια πολύ όμορφη συναυλία που νομίζω χτύπησε πιο πολύ στο συναίσθημα καθώς λόγω των μέτρων ο κόσμος ήταν πιο προσηλωμένος στους στοίχους των καλλιτεχνών, οι οποίοι έδιναν όλο τους το πάθος. Κομμάτια όπως ο "Καθρέφτης", το φως που έδινε ο κόσμος και η φωνή του, μπορούσαν να προκαλέσουν ανατριχίλα και σε κάποιον που έβλεπε πρώτη φορά hip hop συναυλία. Θα κάνουμε καιρό να δούμε πάλι επί σκηνής τον Anser και τον Βέβηλο οπότε από αυτό το live "κρατάμε λίγο αγάπη".

Άρθρο: Nίκος Σπηλιωτάκος ( https://instagram.com/niko.spil?utm_medium=copy_link )

Φωτογραφία: Ελεάνα Παρλή (Eleana_Par: https://instagram.com/eleana_par?utm_medium=copy_link )

Βρείτε όλο το φωτογραφικό υλικό εδώ: