Στις 18/9/2020 ο τυφώνας Ιανός πέρασε δυστυχώς και από την Καρδίτσα όπου άφησε το πιο σφοδρό του χτύπημα. Το κέντρο της πόλης και τα γύρω χωριά υπέφεραν από την πλημμύρα που άφησε πίσω του η καταστροφική κακοκαιρία. Το νερό μπήκε σε πολλά σπίτια και επιχειρήσεις, καταστρέφοντας περιουσίες. Υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 σπίτια και καταστήματα πλημμύρισαν στην πόλη της Καρδίτσας και σε 15 χωριά, ενώ συνολικά 15 γέφυρες έχουν καταρρεύσει.  40 - 50 άτομα εγκλωβίστηκαν στην Οξυά Καρδίτσας (οι περισσότεροι ηλικιωμένοι), με το χωριό να είναι αποκομμένο αυτή τη στιγμή από τις υπόλοιπες περιοχές, ξεμένοντας από ρεύμα και νερό. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με το τραγικό τέλος που βρήκαν 4 ντόπιοι, καθώς τις ζωές δεν τις φέρνει τίποτα πίσω. Μια ηλικιωμένη γυναίκα ήταν η πρώτη που έχασε τη ζωή της και ανασύρθηκε από το πλημμυρισμένο σπίτι της. Ένας 62χρόνος και ένας 63χρονος κτηνοτρόφος, παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά και βρέθηκαν την επόμενη μέρα στη γύρω περιοχή. Το ίδιο και μια άτυχη γυναίκα, η οποία αγνοούταν, ενώ αρχικά είχε βρεθεί το αμάξι της, εκείνη εντοπίστηκε 10χλμ μακριά από εκείνο. Δυστυχώς ακόμη ένας άνθρωπος αγνοείται.

Η περιοχή ζημιώθηκε τόσο ψυχικά όσο και οικονομικά καθώς καταστράφηκαν οι σοδειές των ανθρώπων, κάτι που θα δημιουργήσει μακροπρόθεσμο πρόβλημα στην περιοχή. Ταυτόχρονα όλο αυτό το γεγονός διαδραματίζεται σε μία εποχή που τα κρούσματα του COVID-19 ολοένα και αυξάνονται, δημιουργώντας ακόμα πιο δύσκολες συνθήκες. Η συμβολή της κυβέρνησης σε όλη αυτή την ταραχή είναι μηδαμινή. Εκεί όμως που το κράτος σταματάει να ανταποκρίνεται, η αλληλεγγύη απαντάει.

Από τις πρώτες μέρες η βοήθεια του κόσμου ήταν μεγάλη. Ντόπιοι, πρόσφυγες και μαθητές έδωσαν το παρόν στην κρίσιμη στιγμή. Η κοινωνική κουζίνα «Άλλος Άνθρωπος» βρέθηκε επίσης στην Καρδίτσα στο πάρκο Παυσίλυπο να μαγειρεύει δωρεάν φαγητό μαζί με εθελοντές καθημερινά παραπάνω από μία βδομάδα για όποιον έχει ανάγκη και να ταΐζει αμέτρητα στόματα. Επίσης μεγάλη ήταν η συμβολή στη συλλογή προϊόντων όπου πλήθος αλληλέγγυων από την Αθήνα απάντησαν στο κάλεσμά του και μάζεψαν τόνους από είδη πρώτης ανάγκης. Σε συνεργασία λοιπόν ο «Άλλος Άνθρωπος» και με την οργάνωση «act4formati», μάζεψαν πάνω από 100 εθελοντές όπου μέσα σε αυτούς βρεθήκαμε και εμείς την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου. Έτσι γεμίζοντας 3 πούλμαν από την Αθήνα φύγαμε για να βοηθήσουμε έμπρακτα στην καταστροφή. 

Από την πρώτη στιγμή που φτάσαμε με τα πούλμαν στην Καρδίτσα  αντικρίσαμε λασπωμένα σπίτια, μάντρες και αυτοκίνητα, παρ' ότι είχε ήδη περάσει μία βδομάδα από την μεγάλη καταστροφή. Έπειτα μαζευτήκαμε όλοι, χωριστήκαμε σε 8 ομάδες, και μαζί με φτυάρια, φαράσια και άλλα εργαλεία στα χέρια πήγαμε σε 8 αντίστοιχα σπίτια γεμάτα φθορές, να καθαρίσουμε ό,τι μπορούμε και να δώσουμε μια ανάσα στους ιδιοκτήτες τους, που είχαν πελαγώσει με τις ζημιές. Με το που μπήκαμε στο σπίτι, η κατάσταση ήταν απελπιστική, καθώς δεν φαινόταν καν το πάτωμα απ’ την πολλή λάσπη, η οποία ήταν αναμειγμένη με διάφορα άλλα υλικά και παρασυρμένα σκουπίδια.

Σταδιακά και με ομαδικότητα καταφέραμε σιγά σιγά να βγάλουμε όλα τα έπιπλα έξω απ’ το σπίτι, και με λάστιχα και σκούπες σπάσαμε τη λάσπη. Δυστυχώς πολλά αντικείμενα είχαν καταστραφεί και οι φθορές που έγιναν στο σπίτι από το συμβάν ήταν μεγάλες. Όμως μέσα σε 4 ώρες με την ομάδα καταφέραμε να αδειάσουμε το σπίτι από την λάσπη και να εμφανιστεί το καθαρό πάτωμα του σπιτιού, κάτι που ήταν ανέφικτο να πραγματοποιηθεί μόνο από τους 2 ιδιοκτήτες του σπιτιού. Η ικανοποίηση από συγκίνηση στα δακρυσμένα τους μάτια και τα λόγια ευχαριστίας τους ήταν η καλύτερη ανταμοιβή που θα μπορούσαμε να λάβουμε.

Η δράση έκλεισε με όλους τους εθελοντές μαζεμένους στο πάρκο Παυσίλυπο σε ένα μεγάλο τραπέζι να απολαμβάνουν το γεύμα τους από τον Άλλο Άνθρωπο που εκείνη την μέρα είχε προετοιμάσει περίπου 3.000 μερίδες.

Για άλλη μία φορά αποδείχτηκε ότι όταν μαζευόμαστε πολλοί μαζί και ενωνόμαστε μπορούμε να μετατρέψουμε την δυστυχία, την λύπη και την απογοήτευση σε ελπίδα, κουράγιο και αισιοδοξία. Επίσης ελπιδοφόρο είναι ότι οι εθελοντές ήταν εξολοκλήρου σε νεαρή ηλικία και η συμβολή τους ήταν καθοριστική. Ο εθελοντισμός δεν βοηθάει μόνο αυτόν που τον δέχεται, αλλά και τον ίδιο τον εθελοντή, καθώς τον γεμίζει ψυχικά και στο τέλος μένουν μόνο χαμόγελα.

Ανταπόκριση: Νίκος Σπηλιωτάκος